پايگاه خبري چهاردانگه نیوز كه اخبار و گزارشات منطقه چهاردانگه ساري را پوشش مي دعد در گزارشي نوشت: زباله های شهر ساری که مدت پنج سال است به منطقه چهاردانگه و دهستان سفیدکوه ( پشت کوه) و روستای ولویه آورده می شود، از ابتدا برای مردم چهاردانگه به معظلی تحمیلی از سوی شهرداری ساری تبدیل شده بود و امروزه دیگر از حد معظل گذشته و به مرحله بحران نزدیک می شود. در طول این پنج سال مردم و مسئولان چهاردانگه هر چه می توانستند فریاد زدند، خواهش کردند، نامه نوشتند، وعده و وعید دروغین مسئولان شهر ساری و استان مازندران را شنیدند و ... باز هم تحمل کردند. هر روزه حدود 500 تن از زباله های خانگی و بیمارستانی شهر ساری به این منطقه آورده می شود و باز هم مردم مظلوم و محروم دیار چهاردانگه تاوان بی مسئولیتی مسئولان و شهرنشینان ساروی را می پردازند.

چندی پیش دو تن از خبرنگاران و در دو زمان متفاوت (20 اردیبهشت و 13 خرداد 1391) به محل دپوی زباله ها در ولویه رفتند تا عکس و گزارش تهیه کنند. پیمانکار این زباله دانی برای خود دم و دستگاهی بر هم زده و متاسفانه هر گونه عکسبرداری و تهیه گزارش از محل را ممنوع کرده است و نزدیک بود نگهبان دپو، دوربین سه میلیون تومانی خبرنگار ما را ضبط کند. البته بسیار هم تاکید می کرد که مهندس، عکاسی را ممنوع کرده و دستور داده عکاس و دوربین را ضبط کنیم!!.

نمی دانیم مهندس و پیمانکار این زباله دانی چه کسی است. هر چه هست او حق دارد که به حریم طبیعت بکر محل زندگی ما تجاوز کند و انبوه زباله های شهر ساری را به اینجا بیاورد و پول هنگفتی هم به جیب بزند، آب های رو و زیر زمینی ما را آنچنان آلوده کند که تا سال ها بلکه قرن ها نتوانیم از آب این منطقه که روزگاری پاک ترین چشمه ها را در خود داشت، بنوشیم. او هوای بخش وسیعی از منطقه ما را آلوده کرده و بوی مشمئز کننده آن تا کیلومترها از فضای زندگی ما را آلوده کرده است. او جاده های تمام مسیر چهاردانگه را آلوده کرده است.

آنچه در زیر می آید عکس هایی از فضای بیرونی دپوی زباله های ساری در چهاردانگه و فجایعی که به دنبال داشته و دارد می باشد. شاید تاریخ هم نتواند در باره این فجایع زیست محیطی و ظلمی که به مردم چهاردانگه شده است،  بدرستی قضاوت کند.

عکس هوایی از سایت گوکل: محل دپوی زباله (مشخص شده با خط قرمز) در مرز بین استان مازندران و سمنان و در فاصله ده کیلومتری پارک ملی کیاسر ( شاهدژ) و قله شاهدژ و منطقه حفاظت شده حیات وحش چهارنو.

....................................................................................................

اینجا قبلا طبیعت بکر و دست نخورده ای بوده است اما در پنج سال گذشته، فضایی به عرض  200 متر و به طول 1000 مترمربع برای دپوی زباله ها اختصاص داده شده و روز به روز بر دامنه و وسعت این زباله دانی و تخریب طبیعت افزوده می شود. زباله دانی در سال های گذشته حدود 200 تا 300 متر  از جاده کیاسر – سمنان فاصله داشته ولی امروزه تا لبه جاده پیشروی کرده است.

....................................................................................................

هر روزه از خاک تپه ماهورهای منطقه کنده و بر روی زباله ها ریخته می شود. محل زباله دانی در 110 کیلومتری شهر ساری و در 40 کیلومتری کیاسر (مرکز بخش چهار دانگه) و 105 کیلومتری سمنان، واقع شده است.

....................................................................................................

ابتدای ورودی پل خرچنگ در دوراهی دودانگه و چهاردانگه و روستای هولار. کامیونی در حال بردن زباله به محل گویچاله ( یا محل دپو ) روستای ولویه در چهاردانگه. اینجا تقریبا 20 کیلومتر از ساری فاصله دارد و کف آسفالت و مسیر رفت کامیون ها که در طول تمام مسیر سربالایی می باشد بر اثر ریزش مداوم شیرابه ها، سیاه شده است و بخوبی مشخص است.

....................................................................................................

اینجا فقط 200 متر از محل دفن زباله ها در گویچاله ولویه فاصله دارد و شیرابه ها هم چنان بر زمین ریخته می شود. به عبارتی واضح تر: مسیر 110 کیلومتری حمل زباله از ساری تا ولویه، جاده اش این گونه است. کثیف و سیاه و سرشار از هزاران نوع میکرب و انگل و بیماری. اما باران این کثیفی ها را شسته و رودخانه ها و سفره های آب زیر زمینی را هم آلوده می کند.

....................................................................................................

ورودی و اتاقک نگهبانی گویچاله و محل دفن زباله. ورود افراد غریبه از این در و زنجیر ممنوع بوده و حتی ممکن است بهای سنگینی برای غریبه ها خصوصاً خبرنگاران داشته باشد.

....................................................................................................

این آقای خنده رو نگهبان اینجاست و با هیچ کس هم شوخی ندارد. دستور مهندس و پیمانکار را اجرا می کند و حتی ممکن است دوربین ات را بگیرد و زندانی ات کند!!. عکس گرفتن از خودش را هم ممنوع کرده است.

....................................................................................................

کامیون کامیون زباله می آیند و با بولدوزر در سطح زمین پخش و یک لایه خاک روی آن ریخته می شود و باز زباله هایی دیگر و باز خاک ریختن هایی دیگر. این دور تسلسل و تخریب سال هاست ادامه دارد.

....................................................................................................

طبیعت به هر حال مغلوب این بی رحمی و زباله ها شده است. این علف های سبز حاشیه زباله دانی به زودی در زیر انبوه زباله های شهروندان ساروی دفن خواهد شد.

....................................................................................................

تا چشم ما و لنز دوربین کار می کند؛ زباله هست و کندن تپه ها و خاکبرداری و دفن زباله ها.

....................................................................................................

اشتباه نکنید. اینجا محل احداث یک مجتمع ورزشی و یا شهرک صنعتی نیست که در حال خاکبرداری می باشند. اینجا برای دپوی هر چه بیشتر زباله ها، دل کوه و تپه را می شکافند تا فضای بیشتری از زمین را برای این کار اختصاص بدهند.

....................................................................................................

کوه شکافته و طبیعت تخریب می شود. بی جهت نیست که عکسبرداری را ممنوع کرده اند. اما لنز دروبین ها هم روز به روز قوی تر می شوند تا از فرمان خودسرانه پیمانکار و مهندس سرپیچی کنند.

....................................................................................................

شاید پیمانکار به خود حق بدهد که برای عکاسان و خبرنگاران ممنوعیت قایل شود. زیرا انبوه زباله های این زباله دانی را با روش های مدرن و کاملاً بهداشتی !!! چون سوزاندن باید از بین ببرد. روشی که صددرصد ممنوع می باشد.

....................................................................................................

باز هم اشتباه نکنید. اینجا نه استخر پرورش ماهی است و نه تصفیه خانه آب! اینجا و این گودال ها از شیرابه های زباله ها پر شده است. اینجا قتلگاه غضنفر شمشیربند چوپان بی گناه ولویه ای است که سه سال پیش در این شیرابه ها غرق شد و البته آب از آب تکان نخورد.

....................................................................................................

دریاچه ای از شیرابه های بسیار بدبو و بسیار آلوده زباله دانی. این شیرابه ها تا کیلومترها در رودخانه ها جریان پیدا می کند و هر آنچه در مسیر باشد را آلوده خواهد کرد.

....................................................................................................

جاری شدن شیرابه ها در جوی ها و رودخانه ها، خود بخود باعث آلودگی شدید هوای اطراف، فضای سطحی رودخانه ها و آب های زیر زمینی می شود و با بارش باران و جاری شدن، جریان آلودگی نیز تا ده ها کیلومتر ادامه می یابد.

....................................................................................................

شیرابه ها محل تخم ریزی انواع حشرات موذی و جوندگان ناقل بیماری است. این ملخ در این شیرابه ها دیده شده و این روزها نیز تعداد بیشماری از آنها به مزارع مردم روستای اراء و روستاهای اطراف حمله کرده اند.آیا این شیرابه ها محل مناسبی برای رشد و نمو این حشرات نیست؟

....................................................................................................